венец

м 
1. уст. (венок) гулчанбар, чанбари гул 
2. уст. (корона) тоҷ, афсар 
3. церк. тоҷи издивоҷ (кулоҳе, ки ҳангоми ақди никоҳ дар калисо ба сари арӯсу домод гузошта мешавад) /I разг. (венчание) никоҳ, ақди никоҳ; 
до венца то ақди никоҳ; 
идти под венец ақди никоҳ кардан 
4. перен. дараҷаи баландтарин, қулла, авҷи аъло; 
итмом; 
это венец искусства ин дараҷаи ба-ландтарини санъат аст 
5. (радужное кольцо) хиргоҳ, ҳола 
6. стр. радаи сутундевор О принять мученический венец шаҳид шудан