вандал

м 
1. мн. вандалы ист. вандалҳо (яке аз қабилаҳои Германияи қадим, ки дар соли 455 як қисми империяи Римро ба худ тобеъ кунондӣ, пойтахти он - шаҳри Римро хароб карда буд) 
2. (разрушитель кулыпуры} яғмогар, ваҳшӣ // (невежда) ҷоҳили гузаро