буркнуть
сов. однокр. что и без доп. прост. ғур-ғур карда мондан, ғур-ғур карда гуфтан; он что-то буркнул в ответ ӯ дар ҷавоб ғур-ғур карду монд
буркнуть
сов. однокр. что и без доп. прост. ғур-ғур карда мондан, ғур-ғур карда гуфтан; он что-то буркнул в ответ ӯ дар ҷавоб ғур-ғур карду монд