ой

(об«, обо*, объг) приставка префиксе, ки ба маъноҳои зерин меояд: 
1) ҳаракат кардан дар атрофи чизе - обежать гирдогирди чизе давидан, давр зада баромадан; 
огородить девор (тавора) кашидан; 
2) ҳаракат кардан аз паҳлуи чизе - обойти аз паҳлуи чизе гузаштан; 
3) ба чанд ка ё чиз татбиқ шудани амал - одарить бахшидан, ҳадья қардан; 
4) аз касе, чизе пеш гу-заштан - обыграть бурдан, ғолиб омадан, бартарӣ (афзалият) пайдо кардан; 
5) аз меъёри чизе гузаштан - опоить аз ҳад зиёд нӯшондан; 
6) ба касе зарар расондан - обмерить аз ӯлчак (аз тарозу) задан; 
7) бо ҳиссачаи «*ся» ҷой доштани хато ё саҳве - огово-риться пӯкидан; 
оступиться пешпо хӯрдан; 
8) бо чизе таъмин кардан - обогатить бой (ғанӣ) кардан; 
осложнить мураккаб (душвор) кардан; 
9) натиҷаи амал - окаменеть санг шудан; 
карахт (шах) шуда мондан оазис м 
1. воҳа 
2. перен. хубӣ, некӣ об предлог 
1. ба чои пешоянди «о» дар мавридҳои зерин кор фармуда мешавад: 
1) пеш аз калимаҳое, ки бо ҳарфи садонок сар мешаванд - об искусстве дар бораи санъат 
2) дар баъзе ибораҳо, пеш аз калимаҳое, ки бо ҳарфи ҳамсадо сар мешаванд - рука об руку даст ба даст 
2. баробари пешоянди «о» дар мавридҳои зерин кор фармуда мешавад пеш аз калимаҳое, ки бо ҳарфи йотбарсар сар мешаванд - обель бар коҷ пеш аз ҷонишини «их»; 
об их деле дар бораи кори онҳо 
3) дар забони гуфтугӯӣ пеш аз калимаҳое, ки бо ҳарфи ҳамсадо сар мешаванд - об рояль бар рояль; 
см. о I межд. вой, ӯҳ, уф, ой