боб

м 
1. (стручок) ғилофак; 
(семя) лӯбиёдона, донаи лӯбиё 
2. мн. бобы (растение) боқило, лӯбиё <> бобы разводить прост. гапфурӯшӣ кардан, сафсата фурӯхтан; 
гадать на бобах фарзу тахминҳои хом кардан, гумони беҳуда кардан; 
оставаться (сидеть) на бобах прост. ду даст дар бинӣ мондан