благородный

(благорб-д|ен, -на, -но) 
1. наҷиб(она), олиҳиммат(она), некӯахлоқ, ҷавонмард(она), бошараф(она); 
- ый человек одами олиҳиммат; 
благородный постӯпок рафтори ҷавонмардона; 
благородная цель максади наҷиб 
2. нафис, латиф, болатофат; 
благородн ая осанка қадди дилҷӯ 
3. тк. полн. ф. уст. ...и ашроф, асилзода, олитабор; 
благородного происхождения олитабор; 
благородное собрание ҷамъомади ашроф (клуби дворянҳо); 
благородный пансион пансиони ашроф (донишкадаи махсуси ашрофзодагон) 
4. в знач. сущ. благородный м, благородная ж ашрофзода, асилзода 
5. кцсми таркибии баъзе номҳои ҳайвонот, наботот ва маъдан: благороднът олень зоол. гавазни хушзот; 
благородный тысячелйстник бот. бӯимодарон (алаф); 
благородные газы хим. газҳои асил (газҳое, ки ба реакцияи химиявӣ тамоман ё ба осонӣ ҳамроҳ намешаванд); 
~ые металлы хим. металлҳои асил (тилло, нуқра, платина)