благо

I с 
1. хайр, некӣ, манфиат, хушӣ, хайрият; 
для общего блага барои хайрияти умум; 
на благо родины барои манфиати ватан 
2. мн. блага неъматҳо; 
пользоваться благами жизни аз неъматҳои ҳаёт баҳра бурдан; 
производство материальных благ истеҳсоли неъматҳои моддӣ 
3. в знач. сказ. (очень хорошо) хуб шуд ки..., хайрият ки...; 
благо ему, что он не попал в этот буран хайрият ки вай ба ин бӯҳрон намонд <> всех благ! хайр!, хуш бошед!; 
ни за какие блага ҳаргиз, зинҳор, ба ҳеҷ ваҷҳ
II союз разг. хайрият ки..., хусусан ки...; 
ҳоло ки...; 
мы расположились на отдых, благо с нами была палатка мо барои истироҳат манзил гирифтем, хусусан ки бо худ хайма доштем қисми аввали калимаҳои мураккаб ба маънои «хайрият» ва «накӯш»: благожелательный хайрхоҳ(она), некхоҳ(она); 
благозвучный хушовоз, хушсадо, хушоҳанг, форам