.
c русского с таджикского

белый

(бел, -а, бёло) 
1. сафед, сафедранг; 
бел ая ткань матои сафед; 
белая бумага коғази сафед 
2. (светлый) равшан, кушод, тобон, сафед; 
белая шея гардаии сафед 3, тк. полн. ф. прил. и в знач. сущ. белый м, белая ж сафедпӯст; 
белая раса ирқи (нажоди) сафедпӯст 
4. (о времени суток, о свете) равшан; 
белые ночи сафедашабҳо (дар минтақаи шимол); 
среди (средь) бела дня дар рӯзи равшан 
5. тк. полн. ф. уст. иобл. (чистый) тоза; 
белая половйна избы қисми тозаи хонаи чӯбин 
6. тк. полн. ф. прил. и в знач. сущ. белый м сафед; 
белые мн. сафедҳо; 
бел ая гвардия ист. гвардияи сафед; 
бел ый офицер офицери сафед; 
белые отступили сафедҳо ақибнишинӣ карданд 
7. в знач. сущ. белые мн. шахм. мӯҳраҳои сафед; 
играть белыми бо донаҳои сафед бозӣ кардан 
8. дар таркиби номҳои баъзе ҳайвонот ва наботот: белый медведь хирси сафед <> белая баня ҳаммоми мӯридор; 
белый билет уст. билети сафед (шаҳодатномаи озод будан аз хизмати ҳарбӣ ба сабаби касалӣ); 
белое вино 
1) маи ангури сафед, шароби сафед 
2) прост. (водка) арақ; 
белая ворона зоғи ало; 
белая горячка ҷунуни хамр; 
белое духовенство рӯҳониёни сафед (як кисми рӯҳониёни православӣ, ки бар хилофи руҳониёни роҳиб парҳезгорӣ намекунанд); 
белое золото (хлопок) тиллои сафед; 
белая изба хонаи мӯридор; 
белая кость ирон. асилзода, ашрофзода; 
белая магия сеҳру ҷоду; 
белые места (пятна) 
1) маҳалҳои таҳқиқнашуда (камтаҳқиқшуда) 
2) масъалаҳои ҳалталаб (ҳанӯз ҳалнашуда); 
белое мясо гӯшти мурғ; 
гӯшти гӯсола; 
Белая олимпиада Олимпиадаи зимистона; 
белый свет дунё, олам; 
белый стих шеъри озод; 
белый уголь қувваи об; 
белыми нитками шито мисаш аён аст; 
сказка про ~ого бычка погов. шутл. чӣ мехонӣ? - Порсола