бег
м 1. (по знач. гл. бёгать 1 и бежать 1, 2) тохт, тохтан(и), дав, давидан(и); задыхаться от бега аз даводавӣ нафастанг шудан; бег на сто метров спорт. давидани ба масофаи сад метр 2. тез (зуд) гузаштан(и), мурур; бег времени тез гузаштани вақт 3. мн. бега пойга, аспдавонӣ; поехать на бега ба тамошои пойга рафтан 4. мн. бега (обычно с предлогами «б», <шз») уст. гурез, фирор; быть в бегах саргурез шудан <> бег на месте спорт. дар як ҷо истода ҳаракати тохтро кардан; в бегах дар давуғеҷ, дар ташвиш; на бегу 1) давдавон 2) саросема, шитобкорона, шитобон