.
c русского с таджикского

баран

м 
1. (самец овцы) гӯсфанд, гӯспанд, қӯшқор, тагал 
2. гӯсфанд, гӯспанд; 
дикий баран гӯспанди ёбоӣ <> стадо баранов прост. ирон. рамаи гӯсфандон барин; 
упёрся как баран прост. раги сактааш гирифт, гарданшахӣ (якраҳагӣ) карда сахт истод; 
уставился как (словно, будто, точно) <> на новые ворота прост. ҳангу манг шуда монд, даҳонашро кушода монд