.
c русского с таджикского

ад

м 
1. рел. дӯзах, ҷаҳаннам 
2. перен. азобу уқубат, машаққат, азоби рӯҳӣ <> ад кромешный 
1) зиндагии пуразоб (пурмашаққат); 
2) харҷу марҷ, шӯру қиёмат; 
исчадие ада уст. книжн. шайтон, бади бало

ас

м ас, лочин (лётчики қиркунанда, ки дар парвоз ва ҷанг моҳир аст)