.
c русского с таджикского

апогей

м 
1. астр. апогей (нуқтаи аз Замин дуртарини хатти ҳаракати Моҳ, радифи маснӯӣ ё киштии кайҳонӣ) 
2. перен. авҷи аъло, арши аъло, авҷ (баландтарин дараҷаи ягон ҳолат ё вазъият); 
в апогее славы дар авҷи шӯҳрат; 
достичь апогея ба арши аъло расидан